Yakıyorsun Yar Şiiri - Sevda Doğan Karak ...

Yakıyorsun Yar

Gözümden yaş olup akıyorsun yâr
El gibi uzaktan bakıyorsun yâr
Evvel gül taktığın sinem üstüne.
Şimdi neden diken takıyorsun yâr ?

Ben değilmiydim ki nazlı ceylan’ın
Sevdalın bitanen hem de hayranın
Böylemiydi kavlin söyle kurbanım
Ne çabuk aşkımdan bıkıyorsun yâr

Gönlünden düşsemde sen benim tacım
Ağrıyan kalbime, merhem ilacım
Ne zaman bitecek bu derin acım
Konuş neden dişin sıkıyorsun yâr?

Kuruttun konduğun taze dalını,
İstemem ne mülkün ne de malını,
Gönül kafesimdeki bülbülümü,
Kaybettim nerede şakıyorsun yâr?

Can bilediğin o gönül tahtımı
Bin kibrit çakarak yakıyorsun yâr
Kömürle yazılmış kara bahtıma
Mermerden taşları dikiyorsun yâr

Korkma sözün etmem ismin gizlerim
Şiir yüreğimle yanar sızlarım
Mezara konsamda yine özlerim
Kalbimi yerinden söküyorsun yâr
Ölmeden selâmı okuyorsun yâr