Yakiyor gülüm Şiiri - Ramazan Yüksel 2

YAKIYOR GÜLÜM

Şaşırdım kıbleyi gittiğinden beri
Hasret doğdu yerden batıyor gülüm
Şafağa doğmasa da gündüzüm geri
Namelerim dillerde şakiyor gülüm

Karanlığa boyandı güneşin yüzü
Aşılmaz oldu sensiz yokuşu düzü
Zamansız geliyor bak bayramı hüzü
Yıllarım kıyamete akıyor gülüm

Turnalarım uçamaz ki karda boranda
Yaşlı gözlerim seni arar cihanda
Gönlüm parça parça dövünür avanda
Sensiz beden ruhumu yakıyor gülüm

Geçmiyor ki ayların yedisi beşi
Nerede gelmez artık gönümün eşi
Topraksız dağlarına vurayım başı
Hayalin de burnumda tütüyor gülüm

Kök saldı etrafımda tikenler otlar
Ecelimi bekliyor çakallar kurtlar
Sensiz hüzünlerde saraylar yatlar
Aynalarım da boş boş bakıyor gülüm

R.yüksel. ...?