Yakıyor Bedenimi Şiiri - Abdulkadir Bakkal

Yar sen olmayınca
Geçmiyor günler
Yazım son bahar
Gönlüme kar yağar

Yüreğim buz tutmuş
Güllerim solmuş
Onlar susuzluktan
Ben sevgisizlikten
Ben sensizlikten bu hale geldim

Her gün cam kenarında oturup
Yolunu gözlüyorum
Aha geldi aha gelecek
Hep olmayacak dualar ediyorum

Süt dökmüş kedi yavrusu gibi
Sessiz sessiz ağlıyorum
Sonrada susuyorum
Kanaryam da bana elik ediyor
Oda susuyor benim gibi

Sen de sus gramofon'um
Çalma artık öyle içten dertli dertli
Zaten dağılmışım dağılacağım kadar
Sende iyice parçala beni
Ne olur sus çalma artık

Yağmur taneleri bozuyor sessizliği
Usul usul çiseliyor gönlüme
Hasret rüzgarı esiyor
Vuruyor gönlüme, yüreğime
Yakıyor bedenimi
Yakıyor beni gülüm