Kendimi kafeste kuşa benzettim
Gurbetlik ruhumu sıkıyor artık
Baharken ömrùmù sattım gùz ettim
Mevsimler seyrinde çıkiyor artık
Bir barakam olsun kara meşeden
Tavani laylonlu cami şişeden
Dört köşe olurum inan neşeden
Şu Dünya gittikçe kokuyor artık
Hasret kaldım vadi deki nehire
Aldiğım her nefes benzer zehirre
Ne Paris,ne londra ne de kahire
Bozkırlar içimi yakıyor artık
Yùreğini koru kepez sımsıcak
Tezzkle ısınsın ùç taşlı ocak
Sıla hasretiyle sonun nolacak
Memleket toprağı çekiyor artık
Kayıt Tarihi : 18.8.2005 22:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!