Yakışmıyor Yalnızlık Hiç Bir Canlıya...

Yalnızlık yakışmıyor sensizliğime
kimsesizlik dar geldi tekliğime
acısı değdi gözlerime
bırakıp gitmek yakışmadı asilliğine
gitme diyecektim oysa sana
sesimi yuttu dilim söyleyemedim
elbet vardır bir nedenin, bilmem belki sevenin
aklım tutukluk yaptı diyemedim!

Aşkı men etmiştim sonsuza dek kalbime
yasaklarımı gözlerinle çiğneyen sendin
kabullenmedin suçunu ve
geldiğin gibi sus oldun pus gittin…

Gittin
sayende sigarayı üç pakete çıkardım
faili belli cinayetler işliyorum
hayallerimi en hassas yerinden ipe çekiyor, kendime ölüyorum!

Gittin
dokunuyor hislerime dinlediğimiz şarkılar
beyin kılcallarımı acıtıyor notalar
herkese sen sanarak bakıyorum
üstelik sevdiğimi anlamayanlara kızıyorum!

Gittin
görmedin sana yazdığım şiir ve mektupları
okusaydın birkaç satırını değişirdi çok şey inan
böyle sevdaya karşı koyamaz yüreği olan insan
yoksa sen değimlisin onlardan?

Gittin
kalsaydın eğer mutlusu olurduk bu şehrin
destanlar yazılırdı kim bilir adımıza
sen aklımı da alıp gittin…

Gittin
böyle olsun istemezdim sevgili
böyle olmak da istemezdim üstelik
acıtmak istemezdim elimde olsa yüreğimi
yalansız yalın severken ezilmeyi
kara gecelerde Rabbimden seni dilenmeyi!

Şimdi kendi yazdıklarıma silgiyim
Eskiyorum yanlışlarımı silerken
Yıpranıyorum aklımın en ince yerinden
Zan altında kalıyorum aklımın feryadına!

Gittin
veda bile etmedin giderken sildin aklınca her şeyi
görmedin ardında bıraktığın öleni
camilerin minarelerine asıldı adım
yakışmadı böyle ölmek sevgimin değerine!