Yakışmaz Oğul Şiiri - Mehmet Şahan

YAKIŞMAZ OĞUL!

İnsanın mayası çamurdan demdir,
Horsunmak insana yakışmaz oğul!(*)
Herkesin babası ben-i Âdem’dir,
Horsunmak insana yakışmaz oğul!

Kulun, nimetidir soyunun geni;
Hakk’ın hikmetidir kulunun teni,
Nefsin imtihanı, huyunun demi;
Horsunmak insana yakışmaz oğul!

Şu fani âlemde Hakk’ın kuluyuz,
Ne kimseden üstün ne de doluyuz!
Herkes beşer, biz ki; insanoğluyuz,
Horsunmak insana yakışmaz oğul!

Bir garip yazgıdır elde maşası,
Dünyaya özgüdür beyi, paşası!
Çok ayıp sezgidir, olmaz haşası;
Horsunmak insana yakışmaz oğul!

Her yürüyen yolda saki değildir,
Şan ve ünvan çulda vaki değildir!
Mevki, makam kulda bâki değildir;
Horsunmak insana yakışmaz oğul!

Rengimi tenime serse insanım,
Huyumu nefsime verse insanım!
Ruhum bedenime erse insanım,
Horsunmak insana yakışmaz oğul!

Pir-î Fanî der ki; eğersek seri,
Kalbin köşesinde ayırsak yeri!
Takvayla ölçülür gerçek değeri,
Horsunmak insana yakışmaz oğul!

(*) Horsunmak: Küçümsemek, aşağılamak.

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FANÎ)
10.04.2020 – İSTANBUL