keşke çocuk olarak kalsaydık
yakışmadı bize reşitlik
hani vardı ya on yedimiz
kırmızı yanaklar fotoğrafsız kimlik
gülüşmecikler ve gözlerimiz
on adım atamayışım karşıya
işte oralardan buraya
tek değişmeyen şey
hala kapıların kapanması suratıma
alıştık artık
koysa da iki sene geçmiş
görmedik suratını görmedim ayrılık
ne zaman kapıma uğrasan
en az altı yedi kayıp
gelme be
gelip oturma benim hüzün soframa
sohbet güzel de
ceremesini gözlerim çekiyor sonra
bizim oralarda öyle derler.
sizin oralardan geçmişliğim de var
anlatmıştım
iki sene geçmiş unutmadım çünkü
ağlatmıştın.
Kayıt Tarihi : 21.11.2025 01:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!