Tende can kalmamak gibiydi,
Teninde can olabilmek,
Senden bir sen yaratmaktı,
Seni sevmek...
Havayı solumak,
Islak toprak kokusundan öte,
Sevildiğini bilmek...
Bir yemin bir söz yetmiyordu,
Seni bana anlatmaya...
Yeminimden, sözümden öte,
Kelimelerden ibaret değildir sevmek...
Ve şimdi gözlerinin adresinde,
Çıkmaz sokak var,
Pembe hayallerinden,
Pembe köşküne taşınmıssın..
Ve görüyorum ki....
Hayallerinden daha ağır olmuş yükün,
Bir elinde keşkelerin,
Bir elinde pişmanlıkların var.
Görmesem de hissediyorum,
Yanağına süzülen bir damla yaş var...
Ahh...bir inebilseydin,
Yüksek ökçelerden, arnavut kaldırımlarına,
Bir tutabilseydin,
Pervasız duygularının gemini,
Bir de umursamaz olaydın,
Yakışıklı cümlelerin dayanalızmazlığına..
Şimdi köşkünün bahçesine bir bak,
Bir adam var,
Hayasızca kaderinin koltuğunda oturan,
Ve birde ben varım,
Pervasızca senin için güllerini budayan...
Şubat / 1995
Afet ErgüKayıt Tarihi : 4.8.2007 12:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Seni bana anlatmaya...
Yeminimden, sözümden öte,
Kelimelerden ibaret değildir sevmek..
Teninde can olabilmek,
Senden bir sen yaratmaktı,
Seni sevmek...
MÜKEMMELSİNİZ YİNE KALEMİNİZ KONUŞTURMUSUNUZ TEBRİKLER KARAMURAT
Teninde can olabilmek,
Senden bir sen yaratmaktı,
Seni sevmek...
aşkın var olduğu dizeler, aşka doğru akarken...
Münir ÜSKÜDAR
Bir adam var,
Hayasızca kaderinin koltuğunda oturan,
Ve birde ben varım,
Pervasızca senin için güllerini budayan....
Sonu istediğimiz ya da düşlediğimiz gibi bitseydi adı aşk olurmuydu hiç....güzel bir şiir okuttunuz.
TÜM YORUMLAR (18)