Yakışan Şiiri - Ahmet Yıldırımtepe

Günahsız
bulutlara yükledim özlemimi
Göğümden dökülen hasret damlaları
Yeşertti toprağını habersiz,
bilmedin.

Yokluğun yoldu
Anka kuşunun tüylerini
birer birer
Acımadan, acıtarak yoldu.
Oysa ki her bir tüy,
memleketine uzanan yoldu.

Yorgundu koca Anka
Çekiyordu belli ki
bir doğumun sancısını (z)amansız
Küllerinden doğamayacak kadar yorgun
Biraz sana, biraz da sensizliğe kırgın...

Edip de unuttuğum
dualarım vardı kabul olan,
Zaman aşımına uğrayıp.
Geç kalmışlıklarımla yarışırdı aceleciliğim
Ellerimden tutardı zaman
Öylece kalakalırdık sabır tünelinde
Şükrünü eda ederdik
Yokluğun ve varlığın ...

Gündüzleri yutardı geceler
Bir türlü erişemezdik aydınlık sabahlara
Tüketirdik bütün umutları
Işığı ve yıldızları...
Ama kesmezdik ümidimizi Allah'tan
Cebimizde ki hayallerimizi
savururduk gökyüzüne
Her biri bir yıldız olur parlardı
yeniden
Ateş böcekleri ve yıldızlar
Nasıl da yakışırdı geceye
Tabi bir de sen
Geceye ve yanıma
Nasıl da yakışırdı...