Yakıp Gittiğine Canan Sevinsin

YAKIP GİTTİĞİNE CANAN SEVİNSİN

Yakıp gittiğine canan sevinsin
Bilmez ki korunu suya değişmem
Deli divanem var diye övünsün
Cevri cefasını toya değişmem

İçimde bir umut her mevsim bahar
Bilse yüreğimde akan kaç pınar
Bir yıldız kayarken bini göz kırpar
Bir tebessümünü aya değişmem

Gülün bülbülüyüm çölün maralı
Bir muştuya uyanmanın hayali
Başım gözüm üstüne dikeni gülü
Aşksız bir sefayı vaya değişmem

Canana yel değse cana gül değer
Hazzı da hüznü de bir zevkmiş meğer
Tanrılar gücüne başını eğer
Âşık bir garibi beye değişmem

Nideyim cenneti aşk yoksa saki
Aşk ehli olana sırat ne sanki
Hangi Karun kalmış gönülde baki
Bin köşkü kaştaki yaya değişmem

Mahmut Nazik 24 02 2014 Mersin

Kay: 1. Yağmur, yaz yağmuru. 2. Nem. 3. Yağmurdan önce esen şiddetli yel.
Toy: düğün