Yakınsama Şiiri - Çağdaş Çelik

Gölgesinde ilerlerken sıraselvilerde,
alman hastanesine bakan evlerden birinde,
çukurcumaya doğru koşarken kör kız
küfürün bini bir para dilinde.
Aşık olduğu adam tutmuş kolundan,
haberi yokmuş kızın aşık olacağından,
yüzündeki çizgileri hissetmiş elinde atan kalbinden,
bilmiyormuş kör kız, adam delikanlı ama, konuşamıyor harbiden.

Aşık olmuşlar birbirlerine kör kız ve dilsiz adam,
adam görüyor ama anlatamıyor, kız duyuyor ama göremiyor,
boğazkesendeki kadın, merhametli, hem de levanten kızı madam,
gidecek yeri olmayan gariplere açmış evini, kocasının akibetiymiş zaten idam..

Kocasını asan kanun değil, alacaklılarıymış evin karşısındaki ağaca,
Madamı tutar ağaca baktıkça menfur bir boğmaca,
kör kız temizlikçi, dilsiz adam bekçi, gören sanar atmaca,
allah nasip etmesinmiş kullanmayı, cebinde altıpatlar tabanca,

Madam içli kadın, kızın gözü, adamın dili olmuş inceden,
körler de rüya görür, dilsizler de şarkı söyler içinden,
kız rüyasında görmüş adamı, adam söylemiş şarkısını sessizden,

sabahleyin madam yokmuş, eh adam dilsiz anlatamamış mevzuyu,
kız iyi ki görmemiş, ağaçta yeknesak sallanan merhumu,
madamın gidesi varmış yanına şad edince kirkorun ruhunu,
anlamış kör kız, usulca ağlamış çekerek burnunu...

Ağlama demiş adam, gören yok bizden başka olayı,
Kalkmış kız, mektubu alıp kapatmış madamın odayı,
Al demiş bak mektupta yazıyor sen de oku burayı,
Kendi başına kalmayınca doğrultamaz aşıklar rotayı.

Cennet mekan madam öğretmiş doğrusunu,
Kör olanın ruh, dilsiz olanın kalp olduğunu,
Mazeret yok aşka atıyorsa eğer kalpler yanyana,
Beklenen yanıt uzakta değil, arama, bunca şiir fasarya,
Aşk korktuğundan da yakındır anlayana.