Ey kaderim diye sızlanan insan!
Kendin yaptın kendin ettin sonuçlarına katlan.
İnsan,
kendi neden olduğu şeyden ötürü hiç yakınmamalı.
Mutluluğu güzelliği sevgiyi aramalı bulmalı.
Deme her şey Allah’ tan,
Demezler mi, sonra,
Neden kullanmadın diye Allah’ın verdiği aklı.
Ey dertlerine ağlayıp duran insan!
Kendin yaptın kendin ettin ağlamayı bırak.
İnsan,
Ağlayarak bir yere varılmayacağını bilmeli, anlamalı
Mutlaka derdimin çaresi vardır diye derdine çare bulmalı
Deme hiçbir zaman dert geldi diye Allah’ tan,
Demezler mi, sonra,
Neden kullanmadın diye, Allah ‘n verdiği aklı.
Ey umutsuzluk kazanında kaynayan insan!
Önemli olan,
Yüreğinde var olan umudu, doğan güneşi keşfetmen.
İnsan,
Güzelliği aramalı, bulamadım diye yakınmamalı.
Mutluluğun var olduğunu bilmeli, bulmalı.
Ey kader diyen ağlayan sızlanan insan,
Demezler mi, sonra,
Neden kullanmadın diye Allah’ın verdiği aklı.
04 Ocak 2013
Ahmet Yüksel Şanlı ErKayıt Tarihi : 4.1.2013 13:34:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!