Yakınma Şiiri - Yorumlar

İnsan kendini sorgularsa kendinde bir hata yoksa korkma sonu hayırla bitecektir
Sabırlı olmamız gerekli filmin sonu gelmeden olay çözülmez kalemine sağlık
beğeni ile okudum tebrik ederim selamlar saygılar sunrım

Yakınma

Oturmuş
Yılların mahcuplaştırdığı gencin
İsyanını dinliyorum.
Konuşmacı ben isyancı ben.
Dinliyorum
Zamanın hunharca savurduğu
Masumiyeti...
Yıkılmadan kendime kızmadan
Eleştirmeden yaşananları
Dinliyorum.
Nerede yanlış yaptık
Nasıl dönüştük böyle
İsyan ettiklerinizi nasıl kabul ettik?
Bir insana
Bu mahşeri hükümleri
Olmazsa olmaz yaptıran neydi?
Umut neden kendine karşı çıkıyordu
Kucak açmak nerde ne zaman
Anlamsız bir küslük oldu?
Bilinmezlikler...
Bir gerçek midir?
İnsan bunlarla yaşamak zorunda mıdır?
Bunlarla altın tasmaların pahallandığı
Bir dönemin çıkmazları konuşturuyor
İsyancıyı.
Durmak bu kadar zorken hem de
Karşısında hükümlerin
Evrensel hiçlik
Her yerde zulmün kölesi,
Adem'in toprakları
Hiç olanlara dar geliyor artık.
Parametreler hızlıca
Vicdana gem vuruyor,
Ve insan yanlızlığın kavurduğu
Bir versiyona dönüşür.
Ulaşılmaz bir yanılgı
İnsanın zaman yolculuğunda
Acımasız yol arkadaşı oluyor.
İnsan bu yanılgının
Yabancılığını çekse de
Feryat eden özünü dinlemiyor.
Düşünmeden davranan bir ağın
Çelimsiz bir parçası oluyor.
Bu süreç döngüsel...
Çerçeve halinde kendi ekseni etrafında
Yanılgısal bir bütünlük oluşuyor.

Yusuf Çakır 3