Yakınma Şiiri - Yusuf Çakır 3

Yusuf Çakır 3
5

ŞİİR


0

TAKİPÇİ

Yakınma

Oturmuş yılların mahcuplaştırdığı gencin isyanını dinliyorum.
Konuşmacı ben isyancı ben
Dinliyorum zamanın hunharca savurduğu masumiyeti
Yıkılmadan kendime kızmadan eleştirmeden yaşananları dinliyorum
Nerede yanlış yaptık nasıl dönüştük böyle isyan ettiklerinizi nasıl kabul ettik
Bir insana bu mahşeri hükümleri olmazsa olmaz yaptıran neydi
Umut neden kendine karşı çıkıyordu
Kucak açmak nerde nezaman anlamsız bir küslük oldu
bilinmezlikler
Bir gerçekmidir insan bunlarla yaşamak zorunda mıdır bunlarla altın tasmaların pahallandığı bir dönemin çıkmazları konuşturuyor isyancıyı durmak bu kadar zorken hemde
karşısında hükümlerin
evrensel hiçlik her yerde zulmün kölesi
Adem'in toprakları hiç olanlara dar geliyor artık.
Parametreler hızlıca vicdana gem vuruyor ve insan yanlızlığın kavurduğu bir versiyona dönüşür
ulaşılmaz bir yanılgı insanın zaman yolculuğunda acımasız yol arkadaşı oluyor.
İnsan bu yanılgının yabancılığını çeksede feryat eden özünü dinlemiyor düşünmeden davranan bir ağın çelimsiz bir parçası oluyor bu süreç döngüsel
Çerçeve halinde kendi ekseni etrafında
Yanılgısal bir bütünlük oluşuyor.

Yusuf Çakır 3
Kayıt Tarihi : 11.10.2020 19:54:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.
  • İlyas Ateş
    İlyas Ateş

    İnsan kendini sorgularsa kendinde bir hata yoksa korkma sonu hayırla bitecektir
    Sabırlı olmamız gerekli filmin sonu gelmeden olay çözülmez kalemine sağlık
    beğeni ile okudum tebrik ederim selamlar saygılar sunrım

    Cevap Yaz
  • Ahmet Durgut
    Ahmet Durgut

    Yakınma

    Oturmuş
    Yılların mahcuplaştırdığı gencin
    İsyanını dinliyorum.
    Konuşmacı ben isyancı ben.
    Dinliyorum
    Zamanın hunharca savurduğu
    Masumiyeti...
    Yıkılmadan kendime kızmadan
    Eleştirmeden yaşananları
    Dinliyorum.
    Nerede yanlış yaptık
    Nasıl dönüştük böyle
    İsyan ettiklerinizi nasıl kabul ettik?
    Bir insana
    Bu mahşeri hükümleri
    Olmazsa olmaz yaptıran neydi?
    Umut neden kendine karşı çıkıyordu
    Kucak açmak nerde ne zaman
    Anlamsız bir küslük oldu?
    Bilinmezlikler...
    Bir gerçek midir?
    İnsan bunlarla yaşamak zorunda mıdır?
    Bunlarla altın tasmaların pahallandığı
    Bir dönemin çıkmazları konuşturuyor
    İsyancıyı.
    Durmak bu kadar zorken hem de
    Karşısında hükümlerin
    Evrensel hiçlik
    Her yerde zulmün kölesi,
    Adem'in toprakları
    Hiç olanlara dar geliyor artık.
    Parametreler hızlıca
    Vicdana gem vuruyor,
    Ve insan yanlızlığın kavurduğu
    Bir versiyona dönüşür.
    Ulaşılmaz bir yanılgı
    İnsanın zaman yolculuğunda
    Acımasız yol arkadaşı oluyor.
    İnsan bu yanılgının
    Yabancılığını çekse de
    Feryat eden özünü dinlemiyor.
    Düşünmeden davranan bir ağın
    Çelimsiz bir parçası oluyor.
    Bu süreç döngüsel...
    Çerçeve halinde kendi ekseni etrafında
    Yanılgısal bir bütünlük oluşuyor.

    Yusuf Çakır 3

    Cevap Yaz

TÜM YORUMLAR (2)

Yusuf Çakır 3