köşeli yalnızlığın söz arkasında sustu yanılgılarım
kahrın fitili yakan inşirah toplar beni senden
yarası sönmüş bir gülün kanadında yayılır kokun
istemeyi tüttüren umudun yansık sözlerinde
sana sırnaşır öbür dünyamın aşk ucu
beni sana tümler teyrine gelen hayır
aşk solfej olur sözlerim,
söner bilinçaltının ışığı
rüyaları kucaklar aşk ocağın
yakar beni doyumsuz sevgiler uğruna
vuslatın sessiz valsında beni bulur sen küresi
kutuplarının tanıtımını yapar uzaklığının penguenleri
alçalır iklim aşk uçuşlarına
yalnız sen yaz
yalnız sen sıcak
yalnız sen hasılata aşk
yalnız “gelir” olur gelişim
bu yüzden yüzünden yansık güleçlere kadimim
sözsüz romanlarımın çığlığıdır uzak kalışların
gözsüz gönül evimin ıslığıdır yakınken gidişin
özsüz haykırışın devridir ben yanarken yokluğun
gönülsüz bağla bağlayan bağıl algıların zahiriyim
sol yanımda ismin, ilk bakışında gözyaşım,sonsuzluğunda uyanışım
gelip gitmelerin doğrusunda beni aşkına doğurur gelgitler
ay sudan önce susar,
gece geceliğine imrenir
giymişim seni bir kere
sonsuz keze ayna olur içimdeki yansımaların
bırak son bakışını içsel çocuğuma aşk olsun
bırak son yakışını volkanlarıma yandaş olsun
bırak son çağrını bağrı yanaklarıma Candaş olsun
bırak son ağrını tüm acılarıma aşktaş olsun
bırak son beni, seni seven ilk ben’e sendeş olsun
Kayıt Tarihi : 9.1.2012 17:04:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!