insan eli neye ya(t)kındır
pusulasız yolculuklar denizine mi
kendinden emin yürüyen
geminin direğine mi
insanın gözleri neye (y)akındır
ne gürültülü ne sağır sessizlik
denize batmış
kıyıya vurmuş kimsesizlik
ağlamak gelmiyordu
bir bulut da geçmiyordu içimden
yine de yağmura eşlik ediyordum ben
insan kalbi neye (ya)kındır
s/onsuz sevgiye mi
kabzasında
merhametin parmak izleri kalmış sözlere
her sevgili sırtında iz bırakmış
o tanıdık hançere mi
siz
ney(d)e(n) yakındınız
Kayıt Tarihi : 31.12.2019 23:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
DnXVI9y101h218d22m17c4[~]
![Şevket Güler](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/12/31/yakinlik-13.jpg)
Teşekkür ediyorum.
Hayat çok başlı nehir zamanın içinde
Yatağını ben çizeyim kendi yönümle
Sualin cevabına ilişiversin.
Sıkı şiirdi
TÜM YORUMLAR (2)