Mutluluk vadediyor sofrası karanlığın.
Bir yudum içtiğim elzemdir kara.
Susuzluğun gölgesinde tutuşmak
Varamadan diyarına aydınlığın.
Beni hep yalnız bıraktınız, çağırmaya sesim olmadı.
Sofrasında karanlığın, büyüyor varlığım.
Büyümedim içinizdeki aydınlıkta.
Kayıt Tarihi : 6.6.2019 12:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!