Yitip giden güneşler
Sonsuza değin
Altın sarısı oklarını
Önce gözlerime
Ve sonra kalbime
Saplar da gider
Bir sonraki güneşi
Sayısız güneşlerle beklerim
Karanlık gecemde elmaslanan
Yıldızlar titreşir göğümde
Mehtâba davetiye çıkaran
Ve sessiz çığlıklarım
Duygu sağnaklarına tutunup
İnerler sâkin coğrafyana
Suda erimedir beklentilerim
Camda zikzaklı çizik
Şimdi sâhilime vurmuyor dalgaların
Martılarından eser yok denizimde
Sabah suyunun serinliğinde
Aradım seni
Havlumun ipeksi dokunuşu bile
Sensizliğin ardından
Zımparayla eşit şimdilerde
Oysa bana bir adımlık mesâfedesin...
(28.8.2001)
Saim GüngörKayıt Tarihi : 11.1.2009 22:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Saim Güngör](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/01/11/yakinimdaki-uzaklik.jpg)
TÜM YORUMLAR (5)