Gün batıyor dağlardan kuşlar çekilmekte
Derin bakışlara, perdeler inmekte
Yapraklar gibi titrer durur ellerim
Ne çare eriyor fani bedenim
Odamda ağır bir nem buğulanıyor pencere
Zaman saatli bomba ensemde karanlık bir gölge
Kuruyan bir çiçek gibi benzim solmakta
Kalbim duracak sanki gözlerim kapanmakta
Nice gönüller gitti, tanıdığım
O ebediyet âlemine ben de yakınım
Kayıt Tarihi : 26.2.2011 23:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Doğan İşler](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/02/26/yakinim-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!