Yakındır Vakti Gitmenin

Sabah güneşi gibi uyandırır ayrılıklar.
Her dem içine işler,
olmamış zamanlarda biriken anılar
sessizliği özler.
Bir bakıştır görürüm kendimi
Bir gülüştür salarım ipleri
ve bu gözler
bırakıp gitmek yürek ister.
Yakındır uzağın en koyusunda unutmak seni

Çok şey var özleyeceğim
Sabah ezanında martı seslerini
Akşam esintisini perdelerde
ve fazladan bir kere daha atmasını kalbimin
seni görünce...
Yakındır, en tenhasında kaybolmak karanlığın

Bilmediğim de çok şey vardı oysaki
Adını sormadığım göz aşinalıklarım
duymadığım şarkılarım
görmediğim yıldızlarım
ve giymediğim gömleklerim.
Hangi kuştu o her sabah
rüzgara kur yaparcasına uçan
Bilmemekte zormuş bazı şeyleri
Yakındır bilinmeze yolculuğum

Yakındır vakti gitmenin
Tüm gülüşleri terketmenin
Bir zambağı ve bir sardunyayı
Yakındır...