YAKINDIR
Umut ekiyorduk çorak topraklara
Gözyaşlarımızla suladık çatlayan yürekleri
Acılara inat, yıldızlarla süsledik gülüşleri
Güneşin gidişiyle çöken karanlıklar
Tereddütlüydü, korkak duruyordu gökyüzünde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta