Yakında Şiiri - Zafer Zengin Etnika

Mahkum ettiler çocuk
Dört duvar arasına
Çatlağından su sızan
İçimiz bıraktık yarınlara

Sorma çocuk
Kaç kaçış yaptık
İçimizdeki adamdık
Yarı yolda yakalandık
Harmandık
Sarıydık çocuk
Kime sarılsak
Ayrıldık

Çocuk bak
Yalnız voltaları anlatayım
Elde tespih gibi kalem
Çevirdikçe iç sancır
Yürek dalgalanır

Bak sana çocuk
Kaç hapistir gözlerimiz
Kaç kaçamak
Kaç saklanmak
Kaç esirken çaresiz kalmak

Ah çocuk ah
Sırf sevmeyek diye
Kapadılar hapise
Yine terk etmedik
Ne yarimizi
Ne memleketimizi

Çocuk sana
Yalnızlığımı anlatayım mı
Sensiz sadece

Çok sevdim diye
Harcına kazıdım ismini
Bir ismini
Bir memleketi

Sakat bırakıp saldılar
Beni sensiz
Memleketsiz bıraktılar
Ölümü bile
Zavallı bıraktılar
Sizi söküp aldılar

Çocuk
Öykümüzü şiirlere bıraktılar
Sizi memleketim gibi sevdim
Gençliğimin en güzel günleri

İçimde bir yer var çocuk
Bazı rüya gibi geliyor
Memleketim gülüyor
Barış geliyor çocuk
Sevinçle uyanıyorum
Tüm göküyüzünü öpüyorum
Yorulmuyorum
Çocuk koşuyorum
Yürümeyen ayaklarımı
Çalışmayan aklımı bile seviyorum
Sana güzel
Sana bağımsız memleket diliyorum
Birde beni unutma diyorum

Sen sevki
Ölüm ayrılık gibi gelmesin yüzüme
Giderken bile
Mavzerimle kurşun atayım
Hayınların gözüne

**Bahar gelmiş memleketimin** insanına
Çocuk
İçimden ayrılma
Güzel günler göreceğiz daha
İnan buna
Y a k ı n d a
Y a k ı n d a

**Ustayı andım birden..silmeye kıyamadım..saygıyla

24 Haziran 2004 ' Yakında '