Yakına da Yok’una da Baştankara

bunlar
tiz açılmış güzacımık gözleri
açlarını güz suyuna salanlar bilirler
kara yer’de tek mizan
su terazisi

bir tarihin orta yeri kötürüm
beleş masa
üç- beş kasa
yetmiş’inin bam yerini bellemiş
krizdirkriz oynuyor
yelden yeğni kanatlarımla gördüm
can alışlar can verişler
kitabesi kendisi

şunlar
dâr- ağaçta âlem-açı seyre dalanlar
yok- yerlere hiç- nevale habire
gelen çığır
izlerinden belli ki:
bin asırda bindiğine
yok- güzergâh terkisi.

Ali Tekmil / 09.12.08