Yakın Yabancı Şiiri - Alaaddin Emre

yabancı akrabalarım benim
iskeledeki iki deniz feneri
bakışımlı yakınlıklarıyla
bir o denli de yabancı

onca çiçek arasındaki ayrıkotu
yakın yabancı

bir otel odasında
kapıyı vurmadan giren
emrivaki kadınla
yabancı yakınlığın öylesi birlikteliği
yalancı

çorbaya uzanan kaşık
boyayla birleşen su
başlangıçla sona ilişkin suskun toprak
nefesime karışan hava
yüreğimi yakan ateş yalımı
yüzlerce yüz yan yana gelmiş
maskeli gürûh
limon ekşisi bir surat
elmayla armut

doksan dokuzdan sonraki
telaşsız doksan dokuz
tebdil-i mekân ferahlığındayken
zedelenmiş imgeler sonrası cinnet
sonsuzluk paradoksları
uçurum alıştırmaları
göçmen kuşlar geçişi
eksilişimizin masalı
zırhlarımızın eriyişiyle
sokaklara dökülür kusurlar
yaşanmamış günler aylara hayıflanarak

duvarı saran sarmaşık
yabancısı olduğumuz kentte
yaralarımızı da sarar
yalancıktan belki bir gün

ay hâlâ yalnızca kendini
gecenin yerleşik tek sakini sansın
sakın dokunmayın