Yakın sevgi... Şiiri - Bünyamin Efe

Şen şakrak kovaladığım
Sarı yeşil kelebeklerin kanadında
Uçurmuştum bir aşk oyununu
Uçurmuştum saçlarına konan bahar akşamlarını
Sulara vurduğumda kendimi
Gövdem, başım allar içinde…

Yaklaş… Diye fısıldıyor
Limon sarısı, mangal bakışlı
Ateşten urbalar giymiş, kızıl saçlı kızlar
Kışların sancısı devam ederken göz uçlarımda
Küllerimde yeni bir lotus doğmadan
Yaklaş diyorlar
Dağlara yürüyor, bir hüzzam şarkısında kaçıyorum
Tüm kaçamaklarım insan içinde…

Senden kaçamam deniz diplerinde peri kızları ağlar
Ermişin biri hilalin uçlarına bağrımı bağlar
Her gecenin sabahında aşk sofrasında gönlümü bin gönül dağlar.
İnadına beklerim
Yağmurların altında, göğün sol yanına tutunarak
Belki dökülürsün ellerime
Belki Islanırım, sırıl sıklam sen olurum

Ey evimin nazlısı
Ey bakışı kalbimin sürgün kapısı
Ey sevdamın kadısı
Aşkını yeniden yazıyor
Epil epil kanatan düşler
Ve iniyor sol yanımıza
Bir serçenin ağıdı
Dokun zamanıma
Bak
Ay bu gece kehribar sarısı
Bilsin ki tüm yıldızlar
Kadınını çok seviyor
Yaylanın eski çobanı

B.Efe