Yakın/ma Şiiri - Mustafa Yaralı

Sevgili cananım yükmüyüm sana?
İstikrarı reva görmezsin bana,
Senden gelen her şey, hoş ta bu cana,
--Alasın Rana’sın güzelsin amma,
--Cilvelerin beni yaktı yakacak.

Üç harfli, tek hece, adı aşk olan,
Âlemi kuşatıp, kalbime dolan,
Özümdür özünde, özünü bulan
--Varlığınla vacip, Özelsin amma
--Şeytan ikiliğe attı atacak.

Âdem’le başlayıp çoğalan insan,
İbretle bakınca ne büyük ihsan,
Hayretler içinde akıl ve izan,
--Musa mayasıyla özersin amma,
--Firavun belası, çattı çatacak.

Teslimiyetim tam, imanımda gür,
Sanki bağımsızım, irademde hür,
Kadere tutsağım, değilim özgür,
--Elimi kolumu Çözersin amma
--Kemendin boynumdan, astı asacak

İyiyle kötüyle, hayırla şerle,
Muhatap gösterdin, kalleşle erle,
İmtihan ederek ıslatıp terle,
--Bir yanınla beni Üzersin amma
--Bir yanın bağrına, bastı basacak.

Kulağımda ses, gözde nazarsın,
Her halimi bilir, okuryazarsın,
Can verir yaşatır, mezar kazarsın,
--İçimde olanı sezersin amma,
--Fikrim bu işlere, şaştı şaşacak.

Nedense? Benzemez, hiç bir an an’a,
Bahşettiğin akıl ermiyor sana,
Lütfü kereminle ikramdan yana,
--Gönlümü nimetle Bezersin amma,
--Ardından zehir’i kattı katacak.

Dua meramımı, niyaz çağrımı,
Duyuramaz oldu gönül ağrımı,
Aşkınla inleyen dertli bağrımı,
--Takdir kalemiyle çizersin amma,
--Kaderin okları, battı batacak.

Kaç kez canım aldın, üflettin suru,
Yeniden yarattın, arı saf duru,
Tamuyla cenneti, nar ile nuru,
--Tevhit ipliğine, dizersin amma,
--Yolumuz yokluğa, saptı sapacak.

Çok yoruldum artık, altmış beş yaşım,
Hala mihnet ile hoş değil başım,
Allara boyarken beni gözyaşım,
--Kesenin ağzını büzersin amma,
--Hazinen kapıyı açtı açacak.

İğne deliğinden geçemiyorken,
Güzeli çirkini seçemiyorken,
Verdiğin ilacı içemiyorken,
--Beni imbiklerden süzersin amma,
--Tekne bir tarafa yattı yatacak.

İlimin sınırsız, kudretin sonsuz,
İşlerin duraksız, konaksız konsuz,
Bu nasıl nizam ki? Yaşanmaz On’suz,
--Bütün varlığınla Ezelsin amma,
--Ebedin şafağı, attı atacak.

Şah damarımdan daha da yakın,
Bentlerimi yıkar ilahi akın,
Cana can katarken, o ab-ı pakın,
--Irmak gibi çağlar, gezersin amma,
--Deryalar içime aktı akacak.

Sırtıma ateşten gömlek giyerek,
İmdadına geldim, hem de iverek,
Yaralıya lütfen “kulum” diyerek,
--Nefsimin başını ezersin amma,
--Gönül Kaf dağını aştı aşacak.

12.05.2011…Mustafa YARALI