Yakın 4 Şiiri - Nuri Cumhur Özkaya

Buyurun efendim
Size nelerden bahsetmemi istersiniz
Kime inandığımın ne önemi var
Anlatacaklarımın bile doğru olduğuna inanmıyorum şimdiden
Sizin seçiminiz ise beni ilgilendirmiyor
Konuş ulan diyen sizsiniz
Dürüst olmamı isteme hakkınız da yok
Benim buradan uçup gitme hakkım nasıl yoksa
Birbirimize mahkumuz, aşk gibi bir karşı konulmazlık
Söylediklerimin hiçbirinin ne anlama geldiğini bilmeyeceksiniz
Daha da komik olanı ben de bilmeyeceğim
Efendim?
Çok şiirim var, okurken ne demek istediğimi anlamadığım
Zaten şair değil, bir oyuncuyum, kelimeler, hayaller…
Deli olduğum için mutluyum, hala deli, doktor bana güvenmiyor çünkü
Aşık olduğum için de muyluyum ama elbet bir gün aklım geri dönecek
Çalışıyorum, insanlar yavaş ol diyor, ne kadar gecikmişim oysa
Dünyalarını yaratmışlar, ne güzel
Ben ki Güneş’imi kararmaktan son anda kurtardım
O yaratıcıların…
Evet, yaratıcıların
Tanrı oldukları halde Firavun’a özenmemeleri
Efendim, cennet onların işte
Benim çabam sadece, bir gemide değilse bile filikalarında
Rezerve değilse bile sığıntı bir yer edinmek
Olmazsa da secdede can verip kalakalmam derinde

El et kemik diş tırnak harekettir, ne diyeceksen bunlara de
Ben nereden bileyim nereden geldim nereye gideceğim
İsteyerek gelmedim, isteyerek de gitmeyeceğim, bildiğim bu
Bir çizgi bu kadar insafsızsa başka daha başka şeyler söylenmeliydi bana hatta size de
Yeterince korkunç değilsiniz açığa çıkıyor kaygınız
Ben de cesur değilim zaten sadece görüyorum
Ben de cesur değilim zaten çünkü görmüyorum hiçbir şeyde
Ki mutlu olmak bile değildi isteğim
Kesin bir anlam sadece
Hay aksi yine uyudular.
Lan!