Yakılmış Aşk Şehrindeyim

Yakılmış aşk şehrindeyim her yarama kül döküldü
Ayrılık mendilimi yıkayacak gözyaşlarını bekliyorum
Çürütülen bir aşkın yağan karlarda bile üşümüyor hayalim
Anlayacağın, yeni aşk mağarasında açtım yüreğimi.
üzülmemeyi ilkel üzümcülere bıraktım
Günümün her anından sensiz bir güzel ektim nadas sevdama
oyun oynayacağım sensiz kalan her deme
sevilmelerin kucağında ömrümün ocağında yeperek sevgi filizim
en yeni topraklara salacak dallarını sensiz allarımı
günahsız, duygusuz, sensiz sevgi kulvarlarında dans edecek gül yapraklarım
ciğerimin kıraçlarını dolduran kelenk sakızında çiğneyeceğim sensizliği
kanamalı bir şiir gururda şeytanın kalemiyle asla diyecek
Sözlerimi bir sırtlana yükledim sensizken
rüzgârın arlar,böylesi anlarda gönlü tırmalar başka güzeller
acının kıymığı acıtır ,gidişinin sızısı kanatır
bir kere gemilerinin halatlarını kestim ahımla,
aşkla kavrulan dayanılmazlığına seferim var.
saçları salıver gönlümün asi sularına ıslansın gelişin
uslanayım,sürükleneyim, sevginin yüzyıl ötelerine,
senin göğsünde kıyametimiz kopsun
beni toparlasın tutkun,utkun,unutamayış
attım eskiz hataları gösteren pusulayı
Yakılmış aşk şehrimize rüzgârın uğramış
Külüne kadar her şeyini almış bilinmezliğe
Sesimin her hıcısında yüreğini kabart
Her rüzgar estiğinde alevli kolların gecemi bulsun
Kavuşmanın mucizesinde şifrelerin yaysın aşkımız