umutsuzluğun hüznünde
birbirine dost insanlarla
yapay kadınlarla
dolup boşalan odalarda
yürünmeyen yolların anısı
tutulmaya başlamıştır
duymadığın
söylediğim gerçek
ellerimin büyüdüğü
koca ellerimde
küçülen eriyen ömrüm
atılmaya taşlamıştır
gözlerimin altında torbacıklar
büyüyen ve bozulan
gözbebeklerim
bir umarsız biraz aymaz
insansı kıskançlığın tutsağı
itilmeye düşlemiştir
hangisinin usuna girebilirim
hangi ödül iyi hal sayılırdı
bir kuş gözlerinde gizlenen
buğday tanesiydi evren
kaderini kim belirlemişse
yatılmaya kışlamıştır
bir yeldi sürüp çıkaran yarın
önce gizemleri silindi unuttuk
anmakla öldürdük düşüncemizi
ateş düştü yüreğimize yandık
tenceremizle kaynadık ocakta
bakılmaya aşlamıştır
sevdamız güzellikten yanaydı
sevmekten yanaydı dostçaydık
içimizin acımasıyla oranda insandık
kandığımızca onanırdı yaramız
ne güzel düşlerdik yaşamak güzeldi
yakılmaya boşlamıştır
120110-2denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 12.1.2010 23:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ozan Efe](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/01/12/yakilmaya-boslamistir.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!