“Yandığım gün o kadar üzülmedim, çünkü alıştım.”
Bu bir Dostoyevski romanı değil.
Bu, gerçek bir hayattan damlayan dramatik bir cümle.
"Yüzümde dayak izleri vardı.
Yüzümde başka izler de vardı.
Her sey birdenbire oldu.
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Devamını Oku
Birdenbire vurdu gün isigi yere;
Gökyüzü birdenbire oldu;
Mavi birdenbire.
Her sey birdenbire oldu;
Birdenbire tütmeye basladi duman topraktan;
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta