sen şimdi bana küfredeceksin
'bu adam yalan konuşuyor...' diye
ama ben doğruyu söylüyorum
yakılan bir ağacı uçarken gördüm
vurulan kuşlar şahidimdir
yemyeşil kanatları vardı
ayaklarından çamur sarkıyordu
gözleri toprak kokuyordu her yağmur yağdığında
sen şimdi bana güleceksin 'bu adam ne diyor...' diye
sen şimdi bana küfredeceksin
'bu adam yalan konuşuyor...' diye
ama ben doğruyu söylüyorum
kopartılmış bir çiçeği açarken gördüm
yeryüzü şahidimdir
yapraklarında bir böcek sevişiyordu
yoldan geçenleri izliyordu her akşam olduğunda
sen şimdi bana güleceksin 'bu adam ne diyor...' diye
sen şimdi bana küfredeceksin
'bu adam yalan konuşuyor...' diye
ama ben doğruyu söylüyorum
yağmurda ıslanan bir güneşi doğarken gördüm
gökyüzü şahidimdir
sımsıcak bir elleri vardı
nefesi ateş gibi kokuyordu
sen şimdi bana güleceksin 'bu adam ne diyor...' diye
sen şimdi bana küfredeceksin
'bu adam yalan konuşuyor...' diye
ama ben doğruyu söylüyorum
sokakta yaşayan insanları gördüm
gölgem şahidimdir
iki tane ayakları vardı
cepleri umutla doluydu
ama gidecek bir adresleri yoktu
evsizdiler
sen şimdi bana güleceksin 'bu adam ne diyor...' diye
sen şimdi bana küfredeceksin
'bu adam yalan konuşuyor...' diye
ama ben doğruyu söylüyorum
denizde bir balığı boğulurken gördüm
tekneler şahidimdir
masmavi yüzgeçleri vardı
sırtında denizi taşıyordu
her rüzgar estiğinde gözleri okyanus kokuyordu
sen şimdi bana güleceksin 'bu adam ne diyor...' diye
Kayıt Tarihi : 27.2.2021 11:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ve sen yine de ayağa kalkarsın işte imkansızı yenme adına
Sadece sorun "köy kalmadı..."
Hani dokuz köyden sonra gidilen bir "onuncu" bulunurdu ya...
O bile kalmadı artık!
Köyleri de vurdular, "düzünden", yokuşundan...
Bu kokuşmuş düzen neleri vurmadı ki?
Bırakın "yalancı" desinler..
Yalanı ısıtıp ısıtıp önümüze koyanları görmesinler!
Tebrikler Eren Bey....
TÜM YORUMLAR (3)