Yakılacak Mektuplar 2 Şiiri - Mehmet Taş

Ne acılar yaşadım ben
Ne sevdalar, ne belalar gördüm
Tatmadan daha ilk sütünü anamın
Aşkın zehrini kustum
İlk ezan sesinde fısıldandı kulağıma
Gönlümün sesi
Ondandır ki can
Ondandır ki
Bitmedi gönlümün fırtınası.....

Bulutlar yücelerde yaşar sevdayı. Zaman olur yağmur yağmur iner toprağa. Sevdası çiçek açar kıraç toprağın bakir bağrında., her düştüğü yerde gül açar, sümbül açar. Ben yücelerde taşırım sevdamı. Gözyaşı değildir yanağımdan süzülen, bir açmamış gül, doğmamış nergistir...
Karanlık gecelerde ışık ışık savrulur sevdam. Umuttur korkulu yolcuların yitik hayallerinde. Kavrulan yürekler için ıssız dağ başlarında bir yudum çoban çeşmesi... Yoksulun sofrasında aş, zalimin pervasızlığında kansız bir savaş.
Çok zaman bir deniz feneri sessizliğindedir, sabırdır, tefekkürdür. Bazen, kayaları döven hırçın dalgaların öfkesindedir.
Sevdamdır mevsimlere yön veren.. Kışın sukutuna inat, yazın bereketidir. Uçsuz bucaksız bozkırlarda yanık bir türkü, uykusuz gecelerde dillerden düşmeyen içli bir öykü.
Gece karanlığında içli bir ninnidir ana sütü aklığında..Pembe bir rüyadır uyuklayan bebeğin tebessümüne yansıyan.
Benim sevdam dervişin ölümcül teslimiyetidir.
Ben sevdamı ışık ışık yıldızlara pay ettim.
Alasınız diye.....
...................................
Âleme sevdamı dağıttım bir bir
Bu çöller bağrımda yandı kurudu
Gözyaşlarım sel sel olup akınca
Nice deniz nice göller kuruldu
Bu dağlar engeldi arada amma
Eğilip eğilip bana yol oldu
Aleme sevdamı dağıtım bir bir....