Yakılacak Mektuplar 19 Şiiri - Mehmet Taş

Artık hayallerime de sığmıyorsun. Sensizlikte buldum seni. Yüreğimin başında bir ince sızı oldun. Avuçlarımda nasır, dudaklarımda susuzluğun kurumuşluğu, yanaklarımda gün yanığısın. İlk hece, son nefessin.
Artık düşlerime de sığmıyorsun. Her gece saçlarını kokluyorum serin dağ yellerinde. Sen seyrediyorsun diye seyrediyorum şimal yıldızını. Sen seviyorsun diye seviyorum ay ışığının dal uçlarında oynayışını. Sokak kedilerinin mırıltısını. Akvaryuma mahkûm balıkların özgürlük türküsünü. Sen seviyorsun diye seviyorum yaşamayı.
Artık şiirlere, şarkılara da sığmıyorsun. Ne vakit seni düşünsem, bir tren düdüğü çalar beynimde. Adı konmamış bir istasyonda kaybolurum. Korkular sarar bedenimi, sara nöbetine tutulmuşçasına titrer bedenim.
Artık sığmıyorsun hayallerime, düşlerime ve şiirlerime. Kıracağım kalemi.Yakacağım mektuplarımı, yeminim olsun...