Yakasım Gelir Şiiri - Cumhur Karaca

Yakasım gelir bu şehri;
Bu şehri, bu çiseleyen yağmurun
Islattığım asfaltlarını..
Sevgililerin buluşup, koklaştığı,
Umutların nöbet tuttuğu köşebaşlarını,
Şemsiyelerin altına gizlenmiş
Lanetlenmiş yüzleri
Yakasım gelir.

Yanaklardan süzülmüş gözyaşlarını,
Dert sağanaklarına gölcük oluşturmuş,
Umudun çorbasına katık olmuş,
Tir tir titreyen aşığı
Kucaklayıp, okşayasım gelir.

Mezarında kırmızı bir gül yeten,
Her duada başı göğe eren sevdalıyla,
O mezarda yatasım gelir..

Aç kurtlar gibi sevgililerin inlerine,
Örümcek ağı olmuş gönüllerine,
Bir kara diken gibi ömürlerine
Doğan, ızdırap tellallarını
Yutasım gelir..

Yemyeşil ormanların,
Cıvıldayan özgürlük timsali kuşların,
O pırıl pırıl yazların, baharların,
O yıpratılmış sevdaların
Düzencisi olanları
Kırıp ta yıkasım gelir.

Yakmak istediğim bu şehirden,
Tozlanmış kaldırımlarından,
Gecenin mavisinde parıldayan ışıklarından,
Sahte sevenleri, sahte aşıklarından,
Yıldızların yorgan olduğu
Umudu söndürülmüş ayından,
sessizce kaçasım gelir..

CUMHUR KARACA