Yakası Açılmadık Şiirler

Yakası açılmadık şiirler bıraktın ardında
Yakarcasına bir şehri
Yerle bir,
Tozduman şiirler bıraktın.
Enkazı altında
Bir küçük çocuk yüreğim korkulu gözlerle bakan.
Masum...
Ve savunmasız....

Yakası açılmadık şiirler bıraktın kaldırımlarına bu şehrin
Sahipsiz bir gölgeydin gecenin kuytularında.
Koynunda gözyaşları kayıp bir sevdanın.
Bir otomobil farının ışığında kaybettim izini.

Yakası açılmadık şiirler bıraktın yetimliğime
Saçlarımı okşarken şevkati bakışlarının
Binlerce çiy tanesi düşürdün kirpiklerime
Taşıyamadılar gözlerim ağırlığını
Süzüldüler yanaklarımdan usulca
Usulca mühürlenirken dudaklarım
Avucumda utangaç bir duaydı adın.

Korkular bıraktın satır aralarına yüreğimin.
Bitimsiz...
Ölçüsüz, kafiyesiz korkular.
Har sabah hece hece sana uyandım.
Senli cümlelere yenilerini ekledim her sabah.
Her akşam Yeniden böldüm mısraları adınla
Paramparça anılarım oldu sen diye sarıldığım.

Yakası açılmadık şiirler bıraktın en ortalık yerine hayallerimin.
Kutup ayazı,
Çöl fırtınası özlemler bıraktın.
Ürkek bir 'seni seviyorum' uçuşuyordu ufukta.
Dokunamadığım şiirler öldürdüm içimde.

Ağlama...
Bilirsin ki hiçbir kurşun yarası
Senin gözyaşların kadar acıtamaz canımı.