Yakarışımın Sofistik Aşknazı

Ruhumda esen tufanlar sevda estiriyor senden midir
Hangi yöne baksam güzelliğinin kıblesi
Oturup secde ediyorum ebu kuffari gibi
Bir kalp çiziyorum sevda resamlığımla
Ortasına baş harflerimizi yazıyorum esrik kalbimin başkentlisi
Hazlarıma zamlar geldi
üzülmelerim heyli heyli
eksiler artı oldu arta niyet varmana kısmet
turnalar türkü türkü bağlandım sana niye
kısmetimde buhurlar yüceliyor yaryüzüme
sana yağmurlar diledim
dilensi ve bilensi mecnun ötre aşklara mecnundarım
kalbin dar yeri mi
asılmak her türlü
basılmak her aşk kapığına
bıraktığın o elim,elim elim
sen bana de bir gelim
hayalim muammalara umma
eskimiş ne varsa öldü içimde
tek yeni sen ve senli her şey
yürek menkibemin son tutuluş sonesi
sana varma songelini
gel artık yakarışımın sofistik ötre özlerimin özüne
içimde türeyen tüm sevgiler yoksuluğa varis
yüreğimdeki içsel devinim arzubozanlar da yok
bir tükenişin son nefesinde
gel ama sevda aması olarak gel.