Yakarış Şiiri - Murat Yıldırım

Yarabbi göğsümdeki bu amansız yarayı
Sarmaya tâkâtim yok sana sığınıyorum
Kuluna minnet etmem, geri kaldım menzilde
Koşmaya tâkâtim yok sana sığınıyorum

Sen tutmazsan elimden engebeli yollarım
Vurulduğum yaradan param parça kollarım
Henüz ilk bahardayken yaprak döktü bağlarım
Dermeye tâkâtim yok sana sığınıyorum

Ser verip inandığım sol yanım yalan oldu
Saplandığı bataklık yıllarıma maloldu
İzleri kaderime perçinlenmiş bir oktu
Kırmaya tâkâtim yok sana sığınıyorum

Gençliğimdi uğrunda hesapsız harcadığım
Mahzun olmasın diye zora talip olduğum
Hangi kula nasiptir bu pervasız kördüğüm
Çözmeye tâkâtim yok sana sığınıyorum

Nerde varsa umudum birer birer yok oldu
Sermayem hayırsızın ellerinde yok oldu
Zarardan erken dönmek benim için tek yoldu
Girmeye tâkâtim yok sana sığınıyorum