Bu ilk nedametim değil, belli ki son yakarış da olmayacak.
Kelbe su veren zaniye rahmettendir bu şımarıklığım.
Bir zamanlar Zühre’ye aldanmış meleğin aczidir bana da bulaşan.
Ondandır geceleri mahzun olurum da yine kendime kaçarım.
Kendimi müflih görememeyi bir ben bilirim, bir de kendim.
Islah edilmeyi bekleyerek heba etmişim meğerse ömrü.
könül ayrılmayır öz baharından,
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Devamını Oku
söhbet baharından söz baharından
deyirem vetenin birce qış günü
yaxşıdır qürbetin yüz baharından.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta