Yakarış Şiiri - Fatih Arslan

Hüzünlü bir gecenin yakarışı,
Vakit geçti ama,
Çıkıp dağlara haykırasım geliyor
Canım bağıra bağıra ağlamak çekiyor.

Gece üçe vurduğu an,
Bir adam karanlıkta yüreğiyle şiir yazıyor,
Aklına sevdiği düşüyor, uyuyamıyor,
Canı bağıra bağıra ağlamak çekiyor.

Birden kalkıyor yatağından terler içinde,
Sokakta volta atıyor,
Kimseler duymasın ama,
Canı bağıra bağıra nara atmak çekiyor.

Aslında bütün yaşadığı hayatı değilde sitemi andırıyor,
İki damla yaş düşüyor göz pınarından,sonra kesiliyor,
Yıllarca ağladığı burdan belli oluyor,
Canı sıkılıyor,Canı ölmek çekiyor

Bir haber yakıyor içini,ağır çekim resitalinde
Hayatı film gibi gözlerinin önünden geçiyor,
Parmağından ağır ağır bir yüzük düşüyor,
Canım bağıra bağıra ağlamak çekiyor.

Bir sen doğuyorsun pencereme,
Rüzgar ayrılığın şarkısı söylüyor,
Kalkıp muslıktan bir 'Sen' içiyorum
Bakıyorum gökyüne, bıkıyorum
İşte o vakitler hep ağlıyorum.

Bir piyango çekiyorum,
Sonu hep sıfır, hep sıfır,
Yani etkisiz eleman,
Yani tek başına hiç bir işe yaramayan o uğursuz rakam,
Beni kaybedişlerin adamı yapıyor,
Canım bağıra bağıra ağlamak çekiyor.

Bir gül geçiyor elime,
Kahretsin, hep sevmiyor hep sevmiyor,
Fırlatıp atıyorum,bir silah dayıyorum
Kabuslar içinde uyandım yine,
Sensiz yaşamaktansa bu can

Ölmek çekiyor...