En saf sevgimi kanatlarına yükleyip,
Sana doğru yol alan güvercinler salıyorum göklere.
Göklere ezberletiyorum adını,
Ve kuşlara anlatıyorum seni ardı sıra.
Sonra ağlamaklı sözler dökülüyor lisanımdan.
Ellerimi açıp dualar ediyorum.
Ve kirpiklerimden dökülen hıçkırıklı aminlerle,
Göklerin sahibine yoluyorum niyazımı.
Rabbim diyorum, Rabbim!
Sen ki kalpleri birbirine ısındıran,
Sen ki kalplere muhabbeti verensin.
Onu kalbime daimi mahbub eyle.
Ve bizleri ebedi mesud eyle.
Kayıt Tarihi : 23.10.2017 17:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Aydın 5](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/10/23/yakaris-349.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!