“Keremi bol,canın özü yaşatır karnında balığın yirmi beşten birini…”
Gecelere demir atan çocuklardık biz
Seherlerde ışıktan ezgilerle doğardık
Duvarlara çarpan binlerce keşke
Soluğumuzu tutan eriyik bulutlar
Bir tutam tütüne dönüşür sarardı yalnızlığımızı
Sen benim sarhoşluğumsun
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Devamını Oku
ne ayıldım
ne ayılabilirim
ne ayılmak isterim
başım ağır
dizlerim parçalanmış
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta