Ağlamak
başucunda zamanın..
kenarından tutup ağlamak…
Zincirler kurup gözyaşlarından,
umudu,
kaybolduğumuz umudu zamana bağlamak..
gözleri dolu öksüzlerden belleyip sarılmayı
taaaa en kuytusuna aydınlığın
bir seni,
birde burada beklediğim sebebi anlamak....
Bir yolculuksa hayat!
yalnız koşmaksa
yalnızlığa koşturmaksa sonsuzlukta
Yalnızlık!
ne işin var başucumuzda…….
Kayıt Tarihi : 12.4.2005 14:33:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Memed Ayaz](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/04/12/yakaris-34.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!