bir günbatımı
gelirse ıslak gözlerle
oturursa yamacıma
dudaklarında ağlamaklı bir şarkıyla
ben unuturum tüm çileli günlerimi
daha bir tutkuyla severim onu
bir esrik türkü tuttururum o zaman
deme gitsin
oysa boşunadır tüm haykırmalarım
biliyorum
her gecenin ardından aydınlık gelmediğini
gene bir günbatımı
olanca kızıllığıyla
bir güney akşamı
ve ben en ağlamaklı şiirlerimi söylüyorum
elimde değil
unutmam gerek oysa
bir yalnızlık türküsüdür bu
bir bitmeyen senfoni
akça güllere hasretim dostlar
akça günlerden gelen
sevgiyle uzanan bir ele
bir cıgara içimlik mutluluğa dostlar
bir ürpermeyle uyanırım
düşsel dünyamdan her sabah
anlıyorum
kalleş çağrışımların tutsağı olduğumu
anlıyorum dostlar
anlıyorum
_iskenderun ağus'71
_köz yt:'73
Kayıt Tarihi : 24.3.2002 09:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!