Yakarış Şiiri - Rubil Demir

SANA MALUM
Her işim kudret tecellin.
Neyi anlatam Zatın'a.
Zahiri, batını ayan,
Ol subuti sıfatına.
Şah damarımdan yakınsın,
Külli halim sana malum.

Verdiğin ekmeğe suya,
Aldığım nefese şükür.
Yürür gezerim sahrayı
Çölü, lütfuna teşekkür.
Var elim ayağım kolum,
Külli halim sana malum.

Nasıl olam, ayrılıktan
Muzdarip,biçare zelil.
Haya ederim hüsnünden,
Naz yapamam,sabrı cemil.
Sana hamt eden bir kulum.
Külli halim sana malum.

El açtım, dilim damağım
Sükutta, kalbim ikrarda.
Arzu halim kıble oldu,
Selatu selam tekrarda.
Yönüm hakka döndü yolum.
Külli halim sana malum.

Çaldım kapısın Malik'in,
Ala, izzeti, ikramı,
Şefkat merhamet eyledi,
Aldı benden derdi gamı.
Tutunduğum gaffar dalım,
Külli halim sana malum.

Kimse kime muhtaç değil,
Herkesin sahibi Halim.
Kendin, kaf dağında görme,
Karanlığı görür Alim.
Göz yaşını gizler mazlum,
Külli halim sana malum.

Muhabbetle yanar içim,
Zaman mekan oldu sebil.
Varlığın yetim kul hakkı,
Günahından arın Rubil,
Yetmez mi, sure'i maun,
Külli halim sama malum.