Yakarış Şiiri - Mustafa Duman İmamoğlu

Bülbüller öter, güller yasata
Yüzünü görmeden olmuşum hasta
Yardan ayrılmadan varılmaz dosta
Musalla taşında boynumda yafta

Kabrimi sarar sisli bir duman
Bir kırık testiyle mezarımı sulan
Ölüler şehrine ayak basmadan
Ruhumu kabzeyle yüce yaradan

Arş-ı aladan gelir ışık huzmesi
Mihrabı doldurur nurun halesi
Tanrım beni affet vuslat gecesi
Elime tutuştur kurtuluş reçetesi

Gözümden yaş olur akar günahım
Gönlüm dile gelir her an ağlarım
Bana sensizliği gösterme Allahım
Semayı titretir ah ile vahım

Derdimin devası lutuf sende
Merhamet et rabbim huzur-ı mahşerde
Bırakma beni evsele safilinde
Kurtar bu aciz kulunu bırakma kederde