Ya Rab, ne olur, acı Müslüman kullarının hâline,
Derman ol onların bin bir türlü perişan ahvaline…
Şefkat ve merhametin sarsın çile çeken kullarını,
Ya Rab, ne olur, bir kez daha aç onlara yollarını…
Emân dileyip aczimizle kapına geldik naçarız,
Çalacak başka kapı mı var? Huzurunda el açarız.
Esirgeme lütfu keremini, biz garip kullarından,
Ne olur, nasiplenelim o esrar yüklü sırlarından.
Mücrîm hâlimizle huzurunda af dileniriz medet!
Zulmeden zalimleri, ne olur, kahhar isminle kahret.
Feryatlar tâ arşı âlâda, çoluk çocuk inim inim,
Firavun, Nemrut zulüm tahtında; Müslümanlarsa yetim…
İfritler zulmedip hoyratça art arda zehir kusuyor,
“Hak” diyenler çaresiz güçlülerse sustukça susuyor.
El hâk “zulmile âbâd olanın akıbeti berbattır.”
Şimdi insanlık Kaf Dağı’nda dünyanın hâli haraptır.
Ey Allah'ım, ne olur, kurtar yetim, öksüz balaları!
Şefkatinle koru; gözü yaşlı, çaresiz anaları…
Fatih’imiz yok, Yavuz’umuz yok, Selahaddinsiz kaldık,
Çalışıp çabalamadık, yerimizde saydık, aldandık!
Alparslanlar yetiştiremedik, küffara dur diyecek,
Hak deyip Hakka koşacak ve zulme boyun eğmeyecek…
Ateş sardı dünyayı fecaat yaşanıyor her yanda,
Yaşanan, bu elim dehşet, ümit bırakmıyor insanda.
Âlemi İslâm’da tefrika diz boyu, nifak şahlanmış,
Yeis bataklığında insanlık, ne hazin ki aldanmış.
Simsiyah bulutlar kaplamış bütün İslâm diyarını,
Ve kimsecikler duymuyor binlerce mazlumun âhını…
Allah’ım ne olur âh edenlerin derdine deva ver!
Vahşette sınır tanımayan zalimleri de yere ser…
Ya Rab, derman ver kan revan olan ürperten dertlerine,
İttifak ver dağılmış İslâm âleminin fertlerine,
Ya Rab, gözler fersiz, yürekler yanık ve gönüller kırık,
Âhımız, efganımız çığlık çığlık… derdimiz; asırlık…
Ya Rab, nebîlerin, sıddîklerin, şehîdlerin aşkına!
Alnı secdeli, dili dualı, velilerin aşkına!
Kalbi aşkınla par par yanan samimi kullar aşkına!
İnsanlığı hidayete erdirdiğin yollar aşkına!
Gecelerde özleminden ceyhûn olan gözler aşkına!
Sana kul olma niyetiyle söylenen sözler aşkına!
Namını duyurmaya sevdalı alperenler aşkına!
Kalbi ve ruhu sevgi mayalı Hak diyenler aşkına!
Dağları aşan, deryaları geçen kutlular aşkına!
Hak aşkıyla yanıp kendinden geçen mutlular aşkına!
Ya Rab, Habibin aşkına merhamet et garip millete,
Müslümanı sefil edip düşürme zilletten zillete…
Dertlere duçar olan garipleri kurtar zulümlerden,
Çaresiz kalan yetimleri koru sinsi ölümlerden.
Ya Rab, bizi kefereye fecereye boyun eğdirme,
Din-i Mübin’in ak yüzüne namahrem eli değdirme…
Aşkla, şevkle ve coşkuyla koşarak kendimiz olalım,
İnsi cinnin oyunlarına kanıp da aldanmayalım.
Ya Rab, sabır ver kuvvet ver, Kutlu Peygamber ümmetine,
Kaldıramayacağını taşıtma İslâm milletine…
Ercan Kurban
30 Ağustos 2013 / İstanbul
Kayıt Tarihi : 2.10.2013 17:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ercan Kurban](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/10/02/yakaris-289.jpg)
'EVET; ÜMİTVAR OLUNUZ! ŞU İNKİLABAT-I İSTİKBALİYE İÇERİSİNDE EN YÜKSEK GÜR SEDA İSLAMIN SEDASI OLACAKTIR İNŞAALLAH'
Hayırlı çalışmalar.
TÜM YORUMLAR (1)