Yakarış Şiiri - Ayşenur Kaptı

Ne olur biraz cesaret al gözlerimden
Anla artık onların çaresiz halinden

Bir mucize olsun dönmeyiversin dünya
Ortada bir kayık, uçsuz bucaksız derya
Olmasın hiçbir şey, ikimizden başka.

Ne olur unutsun güneş bir kez doğmayı
Gece pusu kurmasın hiç karanlığında
Göstermesin sinsi yüzünü aynaların
Koca bir gün, yıpranmış aydınlığında
Olmasın ikimizden gayrı bu dünyada.

Tükendikçe tükenir çünkü yalnızlıklar
Bizsiz bir yaşamın uyanık uykusunda.

Ne kadar yabansı,yıkık bir duvar
Veya başlanmamış köhneliği inşaatın.
Ve bir de gülüşmeleri
Üç-beş sıradan arkadaşın
Senin yanında.

Ne kadar unutulmuş ve yitik bir anı varsa
Gözlerinin iki büklüm arasında
Seçebiliyorum.
Işığı, gözlerinin
Anlasana
Görebiliyorum.

Ne olur anla artık benim halimden
Yalancı bir yakarış değil asla bu
Gözlerimin girersen dikkatle içinden
Sen de görebilirsin değişimin
Devrimdeki mutluluğunu.

Şimdi heyecanın hazzını yaşamak var seninle
Bir kaldırım taşını malzeme yapmak şiire

Ne olur kimseler kalmasın dünyada
İkimizden başka
Gözlerimize engel
Birşeyler olmasın
Gözlerimizden başka.