Kapama gözlerini ne olur!
Korkarım karanlıktan,
dayanamam karanlığına:
Ki taze ölüm...
Kaçırma ellerini,
ışıksız yüzüme hayat ellerini
Ki kokusudur zamansız güllerin,
kararmış gözlerime muştudur.
Bayat evhamlar asılı durur
içinde kapanık odacıkların
Ki dayanacak dağlar değil,
dağları deler ancak.
Çekme ki yetişmez bu rüya,
bu kırılgan bataklık,
bu derme çatma,
bu kir pazarı
büyücek bir Talib anaforu denizidir.
24 Şubat 2000 Perşembe
Cem Yakup ÇomakKayıt Tarihi : 14.4.2012 17:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!