Anneler Günü dolayısıyla,çocuklarımın ANA’sına…
————————————————–
GURUB’unu görmek acı! .Haşmetle doğan GÜNEŞin,
Solan Güneş,ya AŞK’ındır,ya bir DOST’tur..Ya da EŞ’in! …
Seyretmeğe korkuyorum…Batacak diye GÜNEŞ’i…
Madem ki solduracaktın! ..Neden yarattın GÜNEŞ’i? ! ..
Biliyorum,battığında başka yerde doğar GÜNEŞ;
GÜNEŞ’im batarsa.. Doğmaz yüreğime başka GÜNEŞ! ..
Ne Yıldız’ı,ne Mehtab’ı; görmez olsaydım GÜNEŞ’i! …
Neden doğdurdun ruhuma,solduracaktın GÜNEŞ’i? !
Tek YILDIZ’ımı söndürdün! ..N’olur solmasın GÜNEŞ’im! ..
Hasret bırakma MEHTAB’a,kaybolduğunda GÜNEŞ’im! ..
Önce beni al da,doğsun üstüme Sabah Güneşi;
Mezarımın tepesinde kavuşsun Akşam Güneşi! ..
—————-
Burda doğar,şurda batar..Batmaz RABB’ımın GÜNEŞi… (*)
Battı mı,bir daha doğmaz şu aciz kul’un GÜNEŞ’i ! …
—————-
“”..Her başlangıç bir sondur,her son da bir başlangıçtır..
Öyleyse SON YOKTUR..” diyor, HERAKLİS..
-Anneler günü-2010
(*) “..İKİ DOĞU’nun ve iki BATI’nın RABBIYIM ”diyor MEVLÂ
Kayıt Tarihi : 2.4.2012 11:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!