Yakarış Şiiri - Zahide Guliyeva

YAKARIŞ

Kötü zamanın en kudretli çığlığı
Heyyy
Hey
Dibe çökmekte neymiş
Öyle inerim ki derinliklere
Daha ileri daha da ileriye
Anasını ağlatırım tüm eksilerin
Kirlenirim
Çamur neymiş
Tüm pisliklerine inerim
Yıkanırım suyunda tüm çirkefliğinin
Bir sokak köşesi bulur kendime ayyaş olurum
İster bedenimi sunarım
İster hayallerimi
Satacak bir şeyim kalmayana dek sürer yorgunluğum
Sevişmekten yorulurum
Utanmaktan yorulurum
Vermekten tükenir
Bitmekten yorulurum
Yol mu sorarsın
İz mi bilirsin
Âlimlerden kaçarım
Cehalette durulurum
Biterim işte
Buharlaşana dek sürer yolculuğum
Ben hiçlikler kraliçesi
Yokluk hikâyesi
Geçmişin kendisiyim
Tükendi tüm hassalarım hisselerim
En ince Çizginin en sivri yerindeyim
İğne ucunda yaşar ölürüm
Ölürüm
Ölürüm
Bu yaşam benim değil
Bu kadar ucuz değildir etim
Bu kadar vahim değildir amelim
Nerede geleceğim nerede ahirim
Hani yer gök onundu nerede benim rabbim

Bir son
Tükenene kadar alçalan bir son olacak benimki
İçimdeki tüm fahişelikler bitene kadar sevişeceğim tüm cinsiyle mahlûkatın
Gecelerce dolaşacağım altında tüm ışıkların
Güneş batana, ay doğana kadar içeceğim sevda şaraplarını
Günah neymiş
Dinlerden çıkacağım
Yeryüzünden kaçacağım
Korkum yok
Yanmak için geleceğim kapına bu kez
Kur kazanları
Yak en sıcak odlarını
Yok et beni asrın yıllarınca
Yok et
Etim kemiğim ruhum tükeninceye dek
Korkum yok
Öyle samimi
Öyle iddialıyım ki
Yok, et hadi tükettiğim tüm namussuzlukları önüme sererek
Ben bitmek istiyorum rabbim
Yapabileceğim tüm jübileleri yapmış
Gideceğim tüm çamur deryasında batmış
Aşk neymiş
Tapmış şekilde
Bitmek istiyorum
Bitir beni
Kur kazanlarını
Yak odlarını
Tüket beni
Bitmek istiyorum
Yeniden doğmak için
Hadi rabbim, durma
Bitir beni

ZAHİDE GULİYEVA